Yalnızlık korkusuyla sonlandıramadığımız ilişkileri,
Bir türlü affetmeye yanaşmadığımız insanları,
Soğuk yenecek intikam yemeklerini,
Olacaktı ama son anda olmadıları,
Takılıp kaldığımız o olayı,
Düşünüp durduğumuz o lafı,
Cevabı olmayan soruları,
Amaları keşkeleri belkileri,
Hadi şimdi bırakalım.
Enerjimizi aşağıya çeken insanları,
Bir türlü “hayır” diyememekten tutamadığımız sözleri,
Gelecek kaygılarımızı, endişelerimizi,
Her şeyi kontrol etme merakımızı,
Kaçırdığımız fırsatları, yürütemediğimiz ilişkileri,
Alındıklarımızın, gücendiklerimizin hiç de umurunda olmayan o olayı,
Hadi şimdi bırakalım.
Herkesi memnun etme çabalarımızı,
Herkese “evet” deme huyumuzu,
Kendimizi hep sona bırakmamızı,
Geçmişte yaşama alışkanlığımızı,
Hadi şimdi bırakalım.
Bakın ne güzel güneş çıkıyor işte…
Leave a Reply