Bir üniversitede bir hoca derse şöyle başlamış. “Düşünün ki bugün dünyanın son günü. Yarın bu saatte herşey bitecek. Kurtuluş şansınız yok. Bugun ne yapardınız?” Tüm öğrencilerden birçok değişik cevap gelmiş:
– İbadet eder Allah’tan günahlarımı affetmesini dilerdim.
– Tüm sevdiklerimle vedalaşırdım.
– Üzdüklerimi arar özür dilerdim, beni affetmesini isterdim.
– Sevdiğim insanın son ana kadar yanımda olmasını sağlardım.
– Ailemle zamanımı geçirirdim.
– Anneme veya babama giderdim.
– Arkadaslarımla yarım saat eski günlerdeki gibi basket oynardım.
– Barbeku partisi yapardım.
– Sevgilimle zamanımı geçirirdim.
– Tüm sevdiğim yemekleri son bir defa yerdim.
– Yatar uyurdum.
– Güneşin doğuşunu ve batışını son defa seyrederdim.
– En sevdiğim yemeği hazırlar tüm sevdiklerimi akşam yemeğe davet ederdim.
– Hayatta en çok gitmek istediğim yere gider orda ölümü beklerdim.
– Jet uçağına binerdim.
Hoca bütün hepsini tahtaya yazmış. Sonra gülerek sormuş. “Bunları yapmak için dünyanın son günü olması şart mı?”
ZAMAZİNGO 
31 Mayıs 2017, 15:55
zaten olan olmuş iş bitmiş kim neyle uğraşacak ki, üzdüklerimin kalbini yapıyım desen zaten herkes aynı şeyi düşünecek, herkes bir telaşta olacak seninle kimse uğraşmaz, tövbe edeyim desen onda da geç kaldın kapı kapandı… al eline tespihi hiç olmazsa kalbin ferahlar zikir çektikçe