Geçmişe ağlamaktan anı kaçırıyoruz, geleceğe kaygımızdan anı yaşayamıyoruz böyle geçiyor zaman ama önemli olan tek şey var o da şu an. Hem hayatından memnun olm…ayıp hem değişime açık değilseniz üzgünüm ama o mucize gerçekleşmez.
Çevremizdeki düşmanları da, sorunları da biz yaratıyoruz. Bunu tamamen ilizyon bir dünya olarak hayal edin. Onlar sadece bizim izin verdiğimiz kadar varlar. Bazı şeyleri serbest bırakmanız için affetmeniz gerekiyor ve bazı düşmanları hayatınızdan çıkarmanız için ”görmeniz.”
Yeteri kadar depresif yıllar geçirdik. Çok acı çektik, çok depresyona girdik. Artık silkelenme zamanı gelmedi mi cidden? Bu devran kendi başına dönmeyecek işte, elini taşın altına koymadan. Ortada kocaman bir çark var evet ama onu döndüren herkesin kendi özel çarkı. Herkes kendi çarkını döndürürse evrende bu devranı döndürecektir. Bu yüzden önce kendin, sonra sevdiklerin, sonra insanlar ve doğa için kendi çarkını çevirmeye başlamalısın.
Nasıl düşmanların senin acılarını, zayıflıklarını kullanıyorsa, içindeki düşmanda aynı şeyi yapıyor. Zafer yolu içindeki düşmanı yenmekle başlayacak.
İnsanların mutluluğunu kıskandıkça mutlu olamazsın ve insanların başarılarında gözün oldukça başarısızlığa mahkum kalacaksın. Sokakta gördüğün mutlu insanların gülümsemesiyle mutlu olmadıkça, sevdiklerinin mutluluğuna içinden ”ben mutlu olmalıydım, o niye mutlu” deyip yüzüne güldükçe. Kendi işinde ”rekabet” adı altında diğer insanlardan yukarı çıkmaya çalışmak yerine onları aşağı çekmeye çalıştıkça yerinde sayacaksın. İnsanlar bu dönemde arkadaşlarının iyi ilişkilerini bile kıskanıyor. Yaptığı tatile bile sövüyor içinden. ”Ben niye böyle değilim” diye. Çünkü tam olarak bu yüzden, rekabet, para, mevki,ego aşkı gözünü kör ettiğinden.
Madde dünyasının köleliğine kendini bıraktığın için. Olasılıklar dünyasında, sonsuzluğun resminde kendimize sadece çöpten adam çiziyoruz. Yeteneksizlikten değil, kendimize ve evrene inançsızlığımızdan, başaramayacağın hiçbir şey yok sadece korkaklığın var, çünkü kafana empoze olan şeyler seni bilinçsiz kılıyor. Evet, ”yapamam” dediğin an yapamazsın.
BAŞARAMAYACAĞIN HİÇBİR ŞEY YOK kendini engellemedikçe.
İnsanların seni yargılamasına izin verme. Kimseye açıklama yapmak zorunda değilsin.
Senin hayatını ”sen” yaşa çünkü ”hesabı” sen vereceksin
KAYNAK: yİĞİT pENGUEN
ZAMAZİNGO 
Yorum bırakın