ZAMAZİNGO

Sonra çıkıyorsun dışarı,
bakıyorsun güneş hala tepede. 
Yıllardır kurduğun cümleyi bilmem kaçıncı kez kuruyorsun:
“Ne yapalım, kısmet değilmiş…” 

Sabahattin Ali

Bekle dedi, gitti.
Ben beklemedim, o da gelmedi…
Ölüm gibi bir şey oldu,
ama kimse ölmedi…

Özdemir Asaf

Her insan kendisi olması karşılığında topluma bir bedel öder. 
Az ya da çok ama mutlaka bir bedel…
Kimse bedelsiz kendi olamaz.
Bu bedel çoğu kez yalnızlıktır…

Murathan Mungan

Kurtulmaya gelmedik dünyaya. Daha da saplanmak için buradayız. Dibine kadar. Onun için çürüyor bedenlerimiz ölünce.

Ali Lidar

Hayatım bir film olsaydı,
izlerken ya uyuyakalır ya da yarısında çıkardım.

Murat Menteş

Emrah Serbes

İnsan çok yalnızken, bir tane daha kendinden doğuruyordu içinde; 
“Korkma” desin diye…

Ece Temelkuran

Ömrüm boyunca, ikinci el eşya satan bir dükkanın vitrinine bakar gibi baktım hayatıma.

Sizin düzeninizle, akıl anlayışınızla, namus anlayışınızla, başarı anlayışınızla hiç bağdaşan yanım yok.
Aranızda dolaşmak için giyiniyorum. Hem de iyi giyiniyorum. İyi giyinene iyi yer verdiğiniz için.
Aranızda dolaşmak için çalışıyorum. İstediğimi çalışmama izin vermediğiniz için. İçgüdülerimi hiçbir işte uygulamama izin vermediğiniz için. Hiçbir çaba harcamadan bunları yapabiliyorum, bir şey yapıldı sanıyorsunuz.
Yaşamım boyunca içimi kemirttiniz. Evlerinizle. Okullarınızla. İşyerlerinizle. Özel ya da resmi kuruluşlarınızla içimi kemirttiniz.
Ölmek istedim, dirilttiniz. Yazı yazmak istedim, aç kalırsın dediniz. Aç kalmayı denedim, serum verdiniz. Delirdim, kafama elektrik verdiniz. Hiç aile olmayacak insanla bir araya geldim, gene aile olduk. Ben bütün bunların dışındayım…

Tezer Özlü

Yusuf Atılgan

İnsanlar kötüydü, kitaplara sığındım…

Mektepteyken hayallerimiz olmayacak rüyalarla doludur. Sonra hayat birer birer onların icaplarına bakar.

Kaybettiğim şey benim için o kadar büyüktü ki ilk önceleri bunu bir türlü anlayamadım. Ne de hayatımdaki neticesini ölçebildim. Sade içimde simsiyah çok ağır bir şeyle dolaştım durdum. Sonra bu haraplığa daha başka bir duygu, bir çeşit kurtuluş duygusu karıştı. Bir baskıdan kurtulmuştum. Emine bir daha ölemezdi. Hatta hastalanamazdı da. Orada zihnimin bir köşesinde olduğu gibi kalacaktı. Hayatımda birçok şeyler daha beni korkutabilir, başıma türlü felaket gelebilirdi. Fakat en müthişi, onu kaybetmek ihtimali ve bunun korkusu artık yoktu. Her an onun hastalığının arasından etrafa bakmayacak, o azapla yaşamayacaktım.”

İnsanlar tuhaftır; fena bir şey yapmakta olduklarını hissedecek olurlarsa, mutlaka en evvel vicdanlarını susturacak bir sebep bulurlar.

Yatağına yatınca yüreğinin sesinden uyuyamıyorsan, anla ki yalnızsın.
Yanında kim olursa olsun…

Aziz Nesin

Koşarsın koşarsın da varamazsın hani;

Nazım Hikmet

Hayat ne garip değil mi? Birisi “Arabamı hazırlayın” diyebilirken, diğeri “Abi 25 kuruş eksik, binebilir miyim?” diyor.

vücudunun %70’i su olan bir canlının nasıl olur da içi yanar?

Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü, kör oldum.
Yıkadılar, aldılar, götürdüler.
Babamdan ummazdım bunu kör oldum.

Cemal Süreya

Ömür dediğimiz nedir ki?
Çay bardakta,
soğuyana dek geçen zaman…

Can Yücel

Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır.

Ben incecik bir yazıydım, sana döküldüm,
sana yazıldım. Katlandığında kendine sen, 
ben içinde kaldım,
bir papatya kurusu gibi dilsizim işte.

Birhan Keskin