ZAMAZİNGO

1.Unutma; insanları tanıman için en uygun zaman ayrılmalarına en yakın zamandır. Çünkü o zaman sahte yüzler açığa çıkmıştır!
2.Mutlak bir mutluluk yoktur. Her mutluluk kendi içinde bir zehir taşır ya da dışarıdan gelen bir zehirle zehirlenir.3.İnsana kelebek hayatta bir kere konar; kaçırırsan başka şansın yoktur. Çünkü o kelebek ertesi gün ölmüş olur.
4.Kendini yalnız hisseden kimse için her yer çöldür.

5.Basit kadın; güzel olmayı zeki olmaya tercih eder. Çünkü basit erkekte zekayı anlayacak kafa değil, güzelliği görecek göz vardır.
6.Sevmeden evlenmek, inanmadan ibadet etmek gibi alçakça bir iştir.

7.İşte hayat. İnsan hayatı tıpkı tarlada açan bir çiçeğe benzer. Bir katır gelip yiyiverir onu, çiçek sizlere ömür!
8.Doğru zamanda gelen yanlış insana tanıdığın şansı, yanlış zamanda gelen doğru insana tanımadığın sürece üzülen hep sen olursun…

9.İnsanlara ne kadar değer veriyorsan, o kadar tepene biniyorlar. Hele bir de verdiğin değeri onlara belli ettiğinde.
10.Hayata karşı ilk küskünlüğümüz; yanımızda sandığımız kişileri, karşımızda görmemizle başlar.

http://filoji.com/anton-cehovdan-hayata-karsi-bakis-acinizi-degistirecek-10-soz/

Sevgili Kazım Bey’ciğim,

Hiç grev yapmadan, Pazar günleri bile çalışan, apartmanın ikinci katındaki fabrikanızdan dolayı sizi candan kutlarım. Büyük bir icat üzerinde çalıştığınızı tahmin ettiğimden, bu saate kadar kıyıp da fabrikanızın çalışmasını engellemek istemedim. Ama böyle giderse, her zaman faal olan fabrikanızın altında çalışıp para kazanamayacağımdan, bizim aileyi de geçindirmek size düşecek. Çok uzun zamandan beri fabrikanız çalıştığına göre, bir büyük gemiyi parça parça yapmakta olduğunuzu tahmin ediyorum. Herhalde parçaları birleştirip gemiyi yapınca hepimizi şaşırtacaksınız. Artık bugün akşam olmak üzere. Acaba fabrikanızı bir iki saat paydos edip, biraz da benim çalışmama müsaade eder misiniz ? Bu iyiliği bir yazardan esirgemeyeceğinizi düşünerek, size hürmet olarak imzalı bir kitabımı gönderiyorum. En iyi komşuluk duygularımla.

AZİZ NESİN

Vermek Üzerine:
Malınızdan mülkünüzden verirken pek fazla bir şey vermiş sayılmazsınız.
Gerçekten vermek kendinden vermektir.
Çünkü mal mülk, bir gün gerekir endişesiyle alıkoyup sakladığınız şeylerden başka nedir ki?
Ve yarın, yarın ne getirir, kutsal kente giden hacıların peşine düşmüşken, iz tutmaz kumlara kemikler gömen aşırı tedbirli köpeğe?
Yokluk korkusu yoksunluğun bizzat kendisi değil midir?
Kuyunuz suyla doluyken susuz kalmaktan korkmak, asıl giderilemez susuzluk değil midir?
Çok şeye sahip olup çok azını verenler vardır ?bunu şan olsun diye yaparlar ve bu gizli arzu hediyeleriniz yoz eder.
Bir de aza sahip olup hepsini verenler vardır.
Bunlar yaşama ve yaşamın cömertçe verilmiş bir ödül olduğuna inananlardır ve onların sandığı hiç boş kalmaz.
Sevinçle verenler vardır ve o sevinç onların ödülüdür.
Ve acıyla verenler vardır ve o acı onları arındırır.
Ve veren ve verirken acıyı bilmeyen, sevinç aramayan, faziletli olmayı düşünmeden verenler vardır;
Şu vadideki mersin ağacının kokusunu havaya saçması gibi verirler.
Tanrı böylelerinin elleri aracılığıyla konuşur ve onların gözlerinden dünyaya gülümser.
İstenince vermek iyidir fakat istenmeden, ihtiyacı anlayıp da vermek daha iyidir;
Ve eli açık olanlar için, alacak olanı aramak vermekten daha büyük bir sevinçtir.
Sanki alıkoyabileceğiniz bir şey var mı?
Tüm sahip olduklarınız bir gün verilecek;
Öyleyse şimdiden verin de, size ait olsun verme mevsimi, mirasçılarınıza kalmasın.
?Veririm ama sadece hak edenlere? dersiniz sık sık.
Ne meyve bahçenizdeki ağaçlar böyle der ne de çayırlarınızdaki sürüler.
Onlar yaşayabilmek için verir, çünkü vermekten kaçınmak yok olmaktır.
Günler ve geceler bahşedilmeye değer bulunmuş olan, sizin vereceklerinizi almaya da layıktır kuşkusuz.
Ve hayat ummanından içmeyi hak etmiş olan, sizin küçük derenizden tasını doldurmayı hak eder.
Ve bir şeyleri alma cesaretinden ve güveninden, hatta hayırseverliğinden büyük fazilet var mıdır?
Önünüzde göğüslerini bağırlarını yırtıp itibarlarından soyunmaya, böylece size çırılçıplak değerlerini ve gizlisi saklısı kalmamış gururlarını sergilemeye kim adına zorlayabilirsiniz insanları?
Siz önce bakın, veren olmaya ve vermenin aracı olmaya layık mısınız bakalım.
Çünkü aslında hayata bir şeyler vermek hayata mahsustur ? kendini bağışın kaynağı olarak gören sizler sadece birer tanıksınız.
Ve siz alanlar ? ve hepiniz alıcısınız- minnetin ağırlığını yüklenmeyin, yoksa kendinize ve verene boyunduruk takmış olursunuz.
Tam tersine verenle birlikte hediyelerinin üzerinde yükselin kanatlanırcasına;
Çünkü borcunuz konusunda aşırı titizlik, anası eli açık toprak ve babası Tanrı olanın cömertliğinden kuşku duymak demektir.
Gerçek vermek mal ile değil, insanın kendisinden vermesidir. Mal, yarın onlara ihtiyaç olabilir kaygısıyla insan tarafından saklanan ve korunan bir şeydir. Korunan bu mallar, bir köpeğin izsiz kumlara kemik gömmesinden başka bir şey değildir Ermiş?e göre. İhtiyaç kaygısı ihtiyacın kendisinden başkası olmamalıdır. Vermek kiminde şöhret içindir, kimi neşeyle verir, kimi ıstırapla, kimi de ne ıstırap duyar ne neşe ne de erdem için verir. İşte bu veriş, Allah?ın elleri aracılığıyla konuşmasıdır ve Allah bu insanların gözlerinin ardından gülümser. Vermek güzeldir, ama gecikmeden ve istenmeden. Verirken verdiğiniz kişi buna layık mı diye düşünmek yerine, vermeye layık mıyım şeklinde düşünerek. Veren insan değildir çünkü.
Alıcılar ise -herkes alıcıdır-, minnetin ağırlığını yüklenmemeli, kendine boyunduruk vurmamalıdır. Almak, topraktan ve Allah?tandır. İnsan bunu hediye olarak kabul etmelidir.

Halil CİBRAN Ermiş kitabından

2018 YILINIZ KUTLU OLSUN.
YENİ YIL KUTLAMASI VE İKİ ÖNERİ
Değerli okurlarım 2018 yılının her gününün gönlünüzce olmasını dilerim.
2018’de her gün uygulamanız için size iki basamaklı bir önerim var.
Bir defter alın. Bugünden itibaren başlayın.
Yatmadan önce kendinize 5 dakika ayırın ve aşağıda “A” ve “B” olarak belirttiğim iki adımı uygulayın.
A- Kendinize şu soruyu sorun:
Bugün kendim olarak hayatımda ben ne kadar vardım? Bir kaç dakika düşünün; fazla düşünmeyin. “0” ile “100” arasında bir puan verin.
“0” kendim olarak hiç var değildim; bugün başkalarının beni görmek istediği biri olarak düşündüm, konuştum ve davrandım.
“100” bugün yaptığım her hareket, söylediğim her söz benim kendi seçimimle oluşmuş bir söz ve davranıştı. Bugün tüm davranış ve konuşmalarımda ben kendim olarak vardım.
Çok düşünmeyin; nasıl hissediyorsanız, “0” ile “100” arasında bir puan verin.
Daha sonra bu puanın sizin için anlamı üzerinde düşünün. Neden bugün yaşamınızda o puan kadar vardınız? Yargılamayın, sadece anlayın.
B- Bugün olan bitenler içinde şükredeceğiniz üç şey bulun.
Kendinizle, ailenizle, arkadaş ve dostlarınızla, tanıdıklarınızla ilgili şükredeceğiniz neler oldu? Örneğin ben kendim için bugün şunları yazabilirim:
1- Sabah kahvaltımı hazırlarken ekmek kokusunun farkında olmak, acıkmak ve masaya koyduğum yiyecekleri görebilmek bende sağlığımla ilgili şükür duygusu uyandırdı.
2- Köşedeki çiçekçiden aşağıda oturan yaşlı teyzeye bir buket kır çiçeği almak aklıma geldi ve çiçeği verirken hüzünlü gözlerin arkasındaki teşekkür duygusunu görmek beni mutlu etti. Çiçek verecek komşum olduğu için ve bunun farkına varabildiğim için şükrettim.
3- Bugün, Çin felsefesi üstüne yazılmış bir kitap okumaya başladım. Üzerinde düşünmediğim, farkında dahi olmadığım bazı varsayımları sarsmaya başladı. Yazılanı anlayabilecek akıl yeteneğim olduğu için şükrettim.
Yazdıklarınızı her hafta gözden geçirin. Haftalık varoluş puanınıza bakın. Zaman içinde puanınızda bir değişme var mı?
Gönlünüzce günlerle dolu bir yıl dileğim ve sevgimle…

Doğan Cüceloğlu

Beyin dediğin bir buçuk kiloluk bir yağ ve su karışımı. Ciddiye alma. Yüzün gülünce beyin hemen ona kanıyor, işler yolunda zannediyor. Saf saf basıyor serotonini. Ota böceğe gül! Hiçbir işe yaramasa, en azından mahallede, “Vaay, işi gücü yolunda galiba” derler, havan olur.

– Gülse Birsel /