Çevreden topladığı değişik parçalarla kendi görsel eserlerini oluşturan Vic Muniz bu sefer dünyanın en büyük çöplüğünü Jardim Gramochoyla ilgili bir çalışma yapmaya karar verir.
Orada yaşayan ve geri dönüşüme uygun atıkları toplayan bu insanların hayatlarını, bakış açılarını, insanın içine işleyen anılarını anlatan Vic’in bir yandan da onların hayatlarında yarattığı değişimleri ve sonuçlarını da izleme imkanı buluyoruz…
Buradaki insanların portrelerini yapan Vic müzayedede çok yüksek bir fiyata satılmasına da vesile oluyor…
Filmin bir yerinde Vic şu cümleleri söyler ”eskiden hiç bir şeyim yoktu ve her şeyi isterdim artık her şeyim var ve hiç bir isteğim kalmadı. İnsanın hiç bir şeyi olmayınca istekleri hep maddi yönde oluyor bu kompleksimi yenmek için çok şey aldım” ve hepimizi bir kere daha kendine hayran bırakır.
Mutlaka ama mutlaka seyredin,
Sağlıcakla,
Anette İnselberg
ZAMAZİNGO 
Bir Cevap Yazın