O kadar zor günleri tek başıma atlattım ki artık kimseye eyvallahım kalmadı.

004

 

O kadar zor günleri tek başıma atlattım ki artık kimseye eyvallahım kalmadı. Bu hem bir ferahlık getiriyor -her şeyin üstesinden gelirim
evelALlah- hem de bir aldırmazlık, bir başına buyrukluk getiriyor…
Anette İnselberg

Çalakalem Yazılarım... kategorisinde yayınlandı. 1 Comment »

Bir Yanıt to “O kadar zor günleri tek başıma atlattım ki artık kimseye eyvallahım kalmadı.”

  1. Nihat Demirkol adlı kullanıcının avatarı Nihat Demirkol Says:

    Ama başkalarını başarımızda ve mutluluğumuzda pay sahibi etmek de güzel bir şey. Bundan da tümden kaçınmamak gerekir. Belki de birilerini, bize yapacağı yardımla ihya olur; tabii bunu onlardan talep eder ya da onların yardımına izin verirsek. Bunun bizi kibirden de koruyacağını düşünüyorum çünkü ortaya çıkan sonuç tek bir kişinin (bizim) eseri olmadığı için onu sahiplenemeyeceğizdir. Sevgiyle.


Yorum bırakın