ZAMAZİNGO

Hemen bahçeye koşup, alarmı verdi:
Evde kapan var! Evde kapan var!’

Tavuk gıdaklayıp, kafayı kaldırdı ve
“Fare, bu sizin için ciddi bir sorun olsa da şahsen,
beni ilgilendiren bir tarafı yok ne yazık ki!”
Fare dönüp bu sefer koyuna, “Evde kapan var, evde kapan var!” dedi.
Koyun konuyla ilgilendi ama, kendi hesabına
“Üzgünüm fare, vah, vah emin ol senin için dua edeceğim” dedi.

Fare bu kez ineğe yöneldi:
“Evde kapan var, evde kapan var!” diye bağırdı.

Öküz: “Senin için üzüldüm ama burnumu sokacağım bir şey değil” dedi.

E farenin de başını eğip, gitmekten başka çaresi kalmamıştı…

Yalnızlık ve terkedilmişlik hisleri içinde, fare kapanı ile artık,
tek başına başa çıkmaya çalışacaktı!

O akşam evde, alışılmamış bir ses duyuldu.

Sanki bir kapan, avının üzerine kapanmıştı.

Sese koşan çiftçinin karısı, karanlıkta kapana, zehirli bir yılanın kuyruğu kaptırdığını görmemiş. Yılan da onu ısırmıştı…

Çiftçi karısını hastaneye koşturdu, karisi eve ateşli döndü.

E ateşli insana ne verilir?
Sıcacık bir tavuk çorbası, tavuk acilen pişirilmiş!
Ama kadın hâlâ iyileşmiyormuş, eş dost ahbap,
gelince hasta ziyaretine,
çiftçi de sofraya koyunu çıkarmak zorunda kalmış.

Ama çiftçinin karısı iyileşmemiş; ölmüş.

Aman ne kalabalık gelmiş cenazeye, ne kalabalık!

Bu sefer de konukları doyurmak için kesilen inek olmuş.
Fareye de olan biteni deliğinin ardından izlemek kalmış.

*** Onun için bir daha,
seni ilgilendirmeyen bir sorun karşına çıkarsa, düşün.
Birimiz tehdit altındaysak, hepimiz risk altındayız.
Bu hayat denen yolculukta birlikte yol almaktayız.
Birbirimizi kollayıp, güç ve güven paylaşmalıyız.

***Durma, durdukça sıra sana gelecek!