Pırıl pırılmış yıldızlar, ay dolunaymış. Ayın şavkında ne güzeldindesem;
Haksızlık olurdu sana Ve iltifat aya.
Ama sözün doğrusu: O an senin şavkında Ay ne güzel duruyordu.
Düşümdeydin yine; Cennetmiş gibi… İlk yazın meltemiymiş saçlarındaki,
İçindeymişsin mavi ve beyazın.
Mavi bu kadar güzel…
Beyaz, böyle beyaz olmamıştı önce.
Sana ne güzel de yakışmıştı desem;
Renkler sevinirdi mutlaka
Ama haksızlık olurdu sana.
Sözün doğrusu;
Ne güzel de yakışmıştın sen,
Mavi ile beyaza.
Düşümdeydin yine; Pırıl pırılmış yıldızlar,
ay dolunaymış.
İçindeymişsin mavi ve beyazın.
Seni öyle görünce, Çözüldü o zor bilmece: Senin yanında durduğun…
Senin içinde bulunduğun…
Herşey güzel.
Umrumda değil şimdi;
Aynaların ne söylediği.
Artık güzelim ben de.
Çünkü sen; En çok benim içimdesin.
14.12.2009
|
Sadi Atay |
Bir Cevap Yazın