Birden, Havaya uçtu gövdesinin parçaları.!

Haykırmak istiyordu, Daha fazla dayanamayacaktı ..

 Sesini duyabilecek kimse yoktu orada .

 Kimse duymak istemiyordu.

Kendisi de korkuyordu sesinden..

İçinde boğuyordu sesini.

Patlamak üzereydi susuşu.

Birden, Havaya uçtu gövdesinin parçaları.!

Özenle, sessizce toplayacaktı bu parçaları,

 Hepsini bir bir yerine yerleştirecekti,

Delikleri kapamak için.

Ve rastgele bir gelincik, bir sarı zambak bulursa,onlarıda toplayacak,

 Kendisinin bir parçasıymış gibi gövdesine yapıştıracaktı

 Böyleydi,

Delik deşik,

Görülmemiş bir şekilde çiçek açıyordu işte.

Yannis Ritsos
Şiir kategorisinde yayınlandı. Leave a Comment »

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

%d blogcu bunu beğendi: