ZAMAZİNGO

Anlamak zor gelse de bir gün anlamak zorunda kalıyoruz. Yeni otomobile sarılamayacağını, banknotlarla öpüşemeyeceğini, evinin duvarlarıyla sevişemeyeceğini, işinle aşk yaşayamayacağını anlıyor insan. Hepsinin, asıl mutluluk, sevgi için araçtan öte olamadığını anladığında insan bazen çok geç kalıyor.
Koş, durma, yüksel, daha çok kazan, başarılı ol, aman ha sakın hata yapma, hep güçlü ol… Bu mudur? Yaşamak bu mudur? Her fırsatta söylüyorum dünyanın duygusal, hassas insanlara ihtiyacı var. İtiraf etmeye ihtiyacımız var; yorulduğumuzu, aslında en temel ihtiyacımızın sevgi olduğunu, sevgiyi saygıyı bulmanın yolunun paradan, söhretten, ünvanlardan geçmediğini bildiğimizi itiraf etmeye ihtiyacımız var.
Evin içinde seni bekleyen yoksa, sarılabildiğin yoksa ne anlamı var saray olsa… Ağlayabileceğin bir omzun yoksa, seni sadece sen olduğun için seven biri yoksa ne anlamı var milyonlarca doların olsa, sen direksiyondayken seni seyreden, sana sevgiyle bakan birileri yoksa ne anlamı var son model otomobilin… Seni dişlideki çark gören bir şirkette müdür olsan neyazar… Uğrunda yaşadığın bir şey yoksa, ne anlamı var imparator olsan…Sana öğretilen kopya hayatını yaşamaya devam edebilirsin. Eğer sen, sen isen, lüksün, daha fazla paranın hiç bir zararı yok. Sen, kendini sadece sahip olduklarınla tanımlamıyorsan ve onlar gitse de yaşayabiliyorsan zaten sorun yok.Ama, sevgisiz, bukelamuna döndüğün bir yaşamda hiçbir şeyin anlamı yok. Tek bir hayatın var. Önemli olan onu nasıl yaşadığın, isteklerini, yüreğindekileri, seni ne kadar yaşamına taşıyabildiğin değerli olan…Her birimizin ayrı geçmişi, ailesi, yaşanmışlıkları var. Herkesin kendine göre sorunları var. Yaşamın bize getirdiklerinden çok onları nasıl karşıladığımız önemli olan. Yaşamın %95’i senin seçimlerin ve senin yaşamı nasıl karşıladığın…😉

Gülşen Bahadır