Yol ayrımında sağa sönmem gerekiyorsa sola dönüyorum
Susmam gereken yerde konuşuyorum
Konuşmam gereken yerde susuyorum
Hoşlandığım adamlardan bir şey çıkmıyor
Kime arkamı dönsem kapımdan ayrılmıyor
Güvendiklerim beni yalnız bırakıyor
Beklemediklerim bana iyilik yapmak için sırada
Olsun diye uğraşıp didindiğim yollar da sadece hayal kırıklığı varken
Aman olmasa da olur dediklerim çiçek bahçesi
Yapma senin için iyi olmaz denilen her şeye koşarak giderken
Bak bu senin hayrına denilen şeyleri istemiyorum
Her gün yüzümde güller açarken
Geceleri kendimi yargılıyorum
Ben niye bu kadar tersim anlayamıyorum
Olmayan her kapıyı çalmaktan yorulduğum zaman
Kendimi akışa bırakıyorum
Ve ruhum anca o zaman dinlenebiliyor
Anette İnselberg



![340044_108637942582530_1413168746_o[1]](https://anetteinselberg.com/wp-content/uploads/2016/06/340044_108637942582530_1413168746_o1.jpg?w=300&h=225)






Yorum bırakın