ZAMAZİNGO

Netflix, yıllardır hayalini kurduğu Oscar ödülüne ilk kez bu kadar yakın. Modern sinemanın en önemli yönetmenlerinden biri olan Alfonso Cuarón’un Roma’sı radarımızda.

Oscar ödülü, sinemaya dair herhangi bir çapta iş yapan ve hayal kuran herkesin gönlünde yatan aslandır. Dünya sinema tarihine neredeyse 100 yıldır damgasını vurmaya devam eden Oscar ödülleri, bugüne dek trend’leri yakalama konusunda bir miktar zayıf olsa da zaman zaman ilginç sürprizlere imza atmıştır. Netflix’in global dağıtımcılığını üstlendiği ve Oscar ödüllü yönetmen Alfonso Cuarón tarafından yönetilen yeni filmi Roma, Oscar’ın önümüzdeki ödül törenine damga vurması beklenen yapımlardan biri olarak dikkat çekiyor. Her ne kadar Cannes film festivaline Shoplifters damgasını vurmuş olsa da Venedik’ten Altın Aslan ile dönen Roma’nın da eli oldukça güçlü. Şimdi gelin hep birlikte Roma’nın yönetmenini ve bu iddialı filmi daha yakından tanıyalım.

Modern sinemanın en önemli yönetmenlerinden biri olan Alfonso Cuarón, hem dünya sinemasına hem de global gişe sinemasına katkılar yapan filmler çekmiştir. Sinema kariyerine A Little Princess (1995) ve Y Tu Mamá También (2001) adlı filmlerle başlayan Cuarón, kısa süre sonra Hollywood’a ve Harry Potter’ın sihir dolu dünyasına transfer olmuştur. Harry Potter sinema evreninin en karanlık filmi olarak anılan Harry Potter and the Prisoner of Azkaban (2004) filminin yönetmenliğini üstlenen Cuarón, bu film sayesinde adını global ölçekte duyurmayı başarmıştır. Sıradaki filmi Children of Man’le (2006) tüm zamanların en önemli bilim kurgu filmlerinden birine imza atan Cuarón, hak ettiği pek çok ödülü elinden kaçıracak, ancak yılmayacaktır.

Konvansiyonel sinema dünyasına bu film ertesinde bir süre ara veren dahi yönetmen, birkaç yıl süresince yalnızca belgeseller ve kısa filmler çekti. 2013 yılında sinemaya dönen Cuarón, Sandra Bullock’un başrolünde kamera karşısına geçtiği benzersiz uzay macerası Gravity ile dünya çapında infial yaratmış ve yıllar önce, Children of Man’le alamadığı tüm ödüllerin acısını adeta bu filmin başarısıyla çıkarmıştır. Gravity, Oscar’a aday olduğu 10 dalda toplam 7 ödül kazanmış ve Alfonso Cuarón’a En İyi Yönetmen ve En İyi Kurgu dallarında Oscar heykelciğini bizzat kucaklatmıştır. Cuarón’un Gravity’le kazandığı ödüller arasında Altın Küre, BAFTA, Venedik Film Festivali, Saturn, Critics’ Choice Movie Award, Directors Guild of America Award ve Silver Condor gibi müthiş prestijli ödüller vardır. Başarılı yönetmen, yeni filmi Roma ile Venedik Film Festivali’nde ikinci defa Altın Aslan’ı kazanarak tarihe geçmiştir. Ödül sezonunda Roma’nın adını çok daha sık duyacağımıza eminiz.

Roma, Alfonso Cuarón’un kariyerinde adeta tek kişilik bir ordu gibi çalıştığı yegâne film! Cuarón’un kariyerine sahip bir yönetmen için görülmemiş bir şey olan bu azim, efsane yönetmenin bu filmi ne kadar kişisel bir proje olarak sahiplendiğine dair size bir fikir verecektir. Roma filminin künyesinde, yönetmen, yapımcı, senarist, görüntü yönetmenliği, kurgu gibi kalemlerin tamamında Alfonso Cuarón adının yazması tesadüf değil! Film, 1970’lerde geçiyor ve Mexico City’de yaşayan orta sınıf bir ailenin çocuklarının gözünden döneminin sosyo-politik yaşam tarzına ışık tutuyor. Filmin adı, Mexico City’nin Colonia Roma bölgesinden ilham alınarak konmuş.
Roma, 75. Venedik Uluslararası Film Festivali’nde hem dünya prömiyerini yaptı hem de yarışmaya katılarak büyük ödül olan Altın Ayı’yı kucakladı. Uluslararası dağıtımı Netflix üzerinden yapılacak olan film, kısa sürelerle de olsa tüm dünyada vizyona da sokulacak ve yılın sonundan itibaren Netflix ekranlarındaki yerini alacak. Meksika Kültür Bakanlığı, geçtiğimiz ay Roma’yı En İyi Yabancı Dalda Film kategorisinde aday adayı olarak Oscar’a gönderdiğini açıkladı. Oscar mevsiminde Roma’nın adını sıkça duyacağımızdan emin olabilirsiniz. Roma, ödül kazanması halinde yayın haklarını elinde bulunduran Netflix’e ilk Oscar ödülünü kazandıran yapım olarak tarihe geçecek.

Kaynak: postkolik

Kimse bize sinemada bir Lanthimos filmi izlemenin bu kadar zor olacağından bahsetmemişti. Ve kimse bizi sinemadan çıktığımızda bir Lanthimos filminden ne kadar çok etkileneceğimiz konusunda uyarmamıştı. Yunan Yeni Dalga’sının en büyük ve önemli temsilcisi Yorgos Lanthimos yeni şahanesi The Favourite ile görücüye çıkmaya hazırlanırken gelin sinemasına bir göz atalım, eskileri hatırlayıp, yenilerin de kulaklarını çınlatalım…
1. Yorgos Lanthimos kimdir?

27 Mayıs 1973 yılında Atina’da doğan Yorgos Lanthimos, Hellenic Cinema and Television School Stravkos’da eğitimini tamamladı. Eğitimi sona erdikten sonra ise çok fazla sayıda reklam, müzik klibi yönetmenliği yaptı. Ayrıca 2005 Atina Olimpiyatları’nın beğenilen açılış kapanış seremonisini de Yorgos Lanthimos hazırladı. İlk uzun metraj filmi ise 2005 yapımı Kinetta oldu. Birçok ödüle aday olan bu filmin sonrasında ise Dogtooth ve Alps filmlerinin çekimini yaptı. 2015 yılında çekmiş olduğu The Lobster adlı filmi ile Cannes Film Festivali Jüri Özel Ödülü’nü almayı başardı. Bunların sonrasında ise 2017 yılında The Favourite adlı film için gerekli olan hazırlıklarına ise hız kesmeden başladı. Sinemada Yunan Yeni Dalgası akımının temsilcisidir.
2. İlk uluslararası ün sağlayan filmi Dogtooth’tur.

Festival çevrelerinde büyük ün kazanmasını, 2009 yapımı Dogtooth (Köpekdişi/Kynodontas) filmine borçludur. İnsanlardan uzak, oldukça tuhaf alışkanlıkları olan 3 çocuklu bir ailenin içinde bulunduğu durumu son derece vurucu, aynı zamanda absürt bir dille anlatan Lanthimos, başta Cannes Film Festivali’nde Un Certain Regard ödülü olmak üzere birçok festivalde ödülleri kazanırken En İyi Yabancı Dilde Film dalında Oscar adayı oldu.
3. İlk İngilizce filmi: The Lobster

2015 yılında ilk kez Yunanca olmayan bir filmi, The Lobster’ı yöneten Lanthimos, Cannes Film Festivali’nde Jüri Özel Ödülü’nü kazandı. 2017’de ise Colin Farrell ve Nicole Kidman gibi oyuncuların yer aldığı kadrosuyla The Killing of a Sacred Deer filminin yönetmenliğini üstlendi. 2018’de Olivia Colman, Rachel Weisz ve Emma Stone’un başrollerinde yer aldığı The Favourite filmini yaptı.
4. Dogtooth’un özü: Aile kavramına sıradışı bir bakış

2012’de Akademi tarafından Yabancı Dilde En İyi Film ödülüyle taçlandırılan Dogtooth; üç kardeşin anne ve babalarıyla birlikte yaşadığı, sanki bu dünyaya ait değilmiş gibi görünen bir evde olan biteni anlatır. Bu evdeki çocuklar dış dünyayla iletişim kuramazlar çünkü evden çıkmaları yasaktır. Aile kendi uygun gördüğü şekilde eğitir çocuklarını. Ancak “dış dünya” çok güçlüdür ve ne kadar uğraşırlarsa uğraşsınlar eve “sızmayı” başarır. Biraz Haneke biraz da Von Trier etkisi gözlenen filmde “kutsal” aile kavramı sorgulanır, ayrıca toplumun bu (yapay) kutsallık üzerine inşa edilişi de sorgulanmış olur.
5. Sizce neden ıstakoz olmak isteriz?

Yorgos Lanthimos, kendi ülkesi dışında farklı bir yerde çektiği The Lobster’la ise bizleri distopik bir geleceğe götürüyor. Bekar yaşamanın yasak olduğu tarihi belli olmayan bir gelecekte insanlar kaybettikleri/ayrıldıkları eşlerinin yerine yenisini bulabilmek için bir süre bir otelde misafir edilir. Bu yeni eşleşmeyi başarabilenler otelden “çift” olarak ayrılmayı başarır. Başaramayanlar ise önceden belirledikleri hayvana dönüştürülecektir. İnsan olmanın özü, ikili ilişkilerin doğası, hayvanlarla olan ilişkimiz7onlara olan benzerliğimiz konusunda nefis tespitler yapan bu harika film etkileyici finaliyle de nefes keser.
6. Kutsal Geyiğin Ölümü

Mitolojik temelleri olan The Killing of a Sacred Deer’da filmin adının çağrıştırdığı kurban etme temasını ele alırken yine kutsal aile birliğini bozarak, daha doğrusu bu kutsiyetin temelindeki çürümüşlüğü gözler önüne sererek son derece sert ve izlemesi zor bir eser yaratırken yarattığı anti kahramanın karakterleştirilmesindeki üstün başarısıyla da göz dolduruyor. Martin karakteri her şekilde tüyler ürperticiyken bir de yaptıklarını yapabilmesinin sebeplerinin belirtilmemesiyle iyice korkutucu bir şekle bürünüyor.
7. Yeni “Favorimiz” yolda!

18. yüzyılda, 1702 ve 1714 yılları arasında İngiltere tahtında oturan Kraliçe Anne ve onun sadık danışmanı, sırdaşı ve sevgilisi Marlborough Düşesi Sarah Churchill’le olan ilişkilerinin, düşesin kuzeninin gelmesiyle bozulmasını anlatan filmin oyuncu kadrosunda Lanthimos’un daha önceki filmlerinden tanıdık simalar var.
8. The Favourite’ın kadrosunda başarılı oyuncular yer alıyor.

The Lobster’da birlikte çalıştığı Olivia Colman, Kraliçe Anne rolünde karşımıza çıkıyor. Onun sevgillisi ve sıradaşı olan düşes rolünde yine The Lobster’da yönetmenle birlikte çalışan Rachel Weisz var. Hollywood’un son yıllardaki en popüler aktrislerinden biri olan Emma Stone ise yönetmenle ilk kez çalışıyor. Bu isimlerin yanı sıra Mark Gatiss, Joe Alwyn ve Nicholas Hoult gibi izleyicilerin çok yakından tanıdığı isimler de filmde rol alacak.
9. The Favourite Lanthimos sinemasında bir ilk olma özelliği taşıyor.

Filmlerini daha önceleri mitolojik hikayelere ve distopik dünyalara dalarak çeken Lanthimos bu kez kostümlü bir tarihi drama, bir dönem filmi yapmış. Tarzının dışına çekmiş gibi görünen başarılı yönetmen imzası haline gelen anlatımını, teknik yaklaşımını, zorlayıcı fikir ve temalarını mutlaka yeni filminde de kullanacak ve tercih ettiği bu alışılmadık türe de yenilikler katacaktır.
10. Lanthimos’un fetiş oyuncuları

Sinema tarihi sürekli ya da sık sık aynı oyuncularla çalışan yönetmenlerle dolu. Bu tür yönetmen-oyuncu ilişkilerinde “X yönetmenin fetiş oyuncusu Y” gib bir tabir kullanıyoruz. Bugüne kadar çektiği filmlere bakarsak Lanthimos için Colin Farrell, Rachel Weisz ve Oliva Colman isimleri fetiş oyuncular olmaya adaylar.

kaynak: liste liste

Soğuk bir Ocak sabahı, bir adam Washington DC’de bir metro istasyonunda, kemanla 45 dakika boyunca 6 Bach eseri çalar. Bu süre içinde, çoğu işe yetişme telaşındaki yaklaşık bin kişi kemancının önünden geçip, gider…
Kemancı çalmaya başladıktan ancak 3 dakika kadar sonra, ilk kez orta yaşlı bir adam kemancıyı fark edip, yavaşlar ve birkaç saniye sonra da gitmek zorunda olduğu yere yetişmek üzere yine hızla yoluna devam eder.
Kemancı ilk 1 dolar bahşişini bundan bir dakika kadar sonra alır. Bir kadın yürümesine ara vermeksizin parayı kemancının önüne koyduğu kaba atarak, hızla geçer, gider.
Birkaç dakika sonra, bir başka adam duraklayıp, eğilerek dinlemeye başlar ancak saatine göz attığında işe geç kalmamak için acele ettiğini belirten ifadelerle hızla yoluna devam eder.
En fazla dikkatle duran ise 3 yaşlarında bir oğlan çocuğu olur. Annesinin çekiştirmelerine rağmen, çocuk önünde durur ve dikkatle kemancıya bakar. En sonunda annesi daha hızlı, çekiştirerek çocuğu yürümeye zorlar. Oğlan arkasına dönüp dönüp kemancıya bakarak, çaresizce annesinin peşinden gider. Buna benzer şekilde birkaç çocuk daha olur ve hepsi de anne, babaları tarafından yürümeye devam için zorlanarak, uzaklaştırılırlar.
Çaldığı 45 dakika boyunca kemancının önünde sadece 6 kişi, çok kısa bir süre durur. 20 kişi duraklamadan, yürümeye devam ederek, para verir. Kemancı çaldığı süre içinde 32 dolar toplar. Çalmayı bitirdiğinde ise sessizlik hakim olur ve kimse onun durduğunu fark etmez, alkışlamaz.
Hiç kimse onun dünyanın en iyi kemancısı Joshua Bell olduğunu ve elindeki 3,5 milyon dolarlık kemanla, yazılmış en karmaşık eserleri çaldığını anlamaz. Oysa Joshua Bell’in metrodaki bu mini konserinden iki gün önce Boston’da verdiği konser biletleri ortalama 100 dolara satılmıştı…
Bu gerçek bir hikayedir ve Joshua Bell’in öylesine bir kılıkla metroda keman çalması, Washington Post gazetesi tarafından algılama, keyif alma ve öncelikler üzerine yapılan bir sosyal deney gereği kurgulanmıştır. Sorgulanan şeyler şunlardı: Sıradan bir yerde, uygunsuz bir saatte güzelliği algılayabiliyor muyuz? Durup ondan keyif alıyor muyuz? Beklenmedik bir ortamda, bir yeteneği tanıyabiliyor muyuz?
Bu deneyden çıkarılacak kıssadan hisse ise; dünyanın en iyi müzisyeni, dünyadaki en iyi müziği çalarken, önünde durup, dinleyecek bir dakikamız dahi yoksa, başka neleri kaçırıyoruz acaba?…
Alıntıdır