Eğer başka bir ailede, başka bir ülkede, hatta belki bir arka sokakta doğmuş olsaydık bugün bambaşka kimliklerimiz olacaktı. O yüzden iyi, kötü, doğru, başarı n…eye göre kime göre… Eğer sen inandığını yaşıyorsan, yüreğindeysen insanların dediklerine içerlenme. Her birimiz kendi iki gözümüzün arkasından bakıyoruz.
Seni yaralayanlar da kendi dünyalarından bakıyorlar sadece. Sen bu değilsin. Sen sadece iki gözünün arkasından gördüklerinle değil, yüreğinin sonsuzluğundan, sığ kalıpların üzerinden bakıyorsun. Kimlikler, o,şu,bu aslolan değil. Aslolan hepsinin ötesinde insan ve saf sevgi, varoluş.
Kalıplar, şablonlar, sınırlar, bayraklar, binalar, insanı anlamaya, hayatı hissetmeye gölge etmeye devam edecek. Sen gözünün önünde durana, ilüzyona takılmadan rüyana koş. Kartvizitinde yazan ünvanlar, bol sıfırlı hesaplar, etiketler değil, yüreklerde hissettirdiklerin seni ölümsüz kılacak. Kısa da olsa yaşam yaşamaya değsin insan gibi…
Tıpkı bir kelebeğin yaşamı gibi… /Gerçekten Yaşıyor Musun?’dan alıntı…
Bir Cevap Yazın