Ah Şu İlişkiler… Ne Onlarla Ne Onlarsız…
Bu hayatta hepimiz bir şeylerle sınanıyoruz. Kimimiz işle, kimimiz sağlıkla, kimimiz aşkla ve ilişkilerle…İşte ben ilişkilerle sınananlar kümesindeyim😊
Zaman geçtikçe, ilişkileri analiz ettikçe, ders almam ve dönüştürmem gereken şeyleri daha iyi anlamaya başladım ama geri dönüp geçmişi düzeltemeyeceğime göre tek çare önümde kalan maçlara bakmak ve ilerlemeye devam etmek…
İşte tüm bu tecrübeler de “ben yandım bari sen yanma şeklinde” yazıya dökülmeye başlasın o zaman.
İlişkilerde hem kendimde hem de başkalarında gördüğüm en yaygın davranış şekli şu: “Aman partnerimle ilişki devam etsin, aman kırılmasın, aman kaybetmeyeyim, aman gitmesin” derken partner zaten her şeye evet denmesinden sıkılan bir ruh haline giriyor.
Ama benim vurgulamak istediğim bu değil. Vurgulamak istediğim ve çarpıcı olan şey şu: İçimizde söyleyemediklerimiz, arka bahçelerimiz o kadar dolup taşıyor ki bir gün geliyor partnerimiz “hava güzel” diyor ve biz bağıra çağıra, ağlaya hünküre, ağzımıza geleni söyleyip ilişkiyi bir güzel sabote ediyoruz. Partnerimiz neye uğradığını şaşırıyor ve aman bu deli kadından kurtulayım deyip ilişkiyi bitiriveriyor.
Nasıl bu sahne size tanıdık geldi mi? Valla bana öyle tanıdık geldi ki anlatamam.
Sonra kendi kendime diyorum ki “o zaman biriktirmek yok, arka bahçeye toplamak yok, partnerimin beni rahatsız ettiği davranışlarını anında söyleyeyim ki patlama yaşanmasın” diyorum ve bu sefer yeni partnere her şeyi söylemeye başlıyorum. Neymiş? Birikmesinmiş… Neymiş? Aman patlama yaşanmasınmış…
Ve ne oluyor biliyor musunuz? “Aman bu karı da ne dırdırcı çıktı” deyip yine adam gidiveriyor…
“Ya sabır” deyip öylece yolda kalıveriyorum…
Birini çok serbest bırakıyorum. “İstediğimiz zaman görüşelim, araşalım, biz özgür ruhlarız” diyorum adam “beni ihmal ettin” diyor gidiyor.
Diğerini her dakika arıyorum, sürekli “görüşelim” diyorum. “Aman ne yapışkan çıktı” diyor ve “yol yakınken gideyim” diyor bu sefer…
AYYYY VALLA İÇİM ŞİŞTİ…
Yani birinin yanlışını diğerinde temize çekemiyoruz arkadaşlar…
Buradan da geçmiş partnerlerime şunu söylemek istiyorum. Hepinizden güzel şeyler öğrendim, büyüdüm, geliştim, kendimin değişik yüzleriyle tanıştım ama artık kanatlanıp uçma zamanım geldi. Sizlere “teşekkür ediyorum, aramızdaki tüm kırgınlık, kızgınlık, pişmanlık, acı bağlarını kesiyorum, kesiyorum, kesiyorum” diyerek huzurlarınızda bir bağ kesme çalışması yapıyorum ve yeni ilişki stratejimi açıklıyorum.
Her şeyin başı denge… Bir şeyleri söylemenin de, aramanın da, susmanın da, özgür bırakmanın da zamanı var.
Her ilişkiyi kendi içinde değerlendirmek ve dengeli davranmak gerekiyor.
Son söz: Sen kendi içinde çalışmaya devam et. Sen kilitlerini çözdükçe zaten her şey yoluna giriveriyor.
Anette İnselberg
ZAMAZİNGO 
Bir Cevap Yazın