ZAMAZİNGO

Bu yaz, Engin’e bir şey için kızdım. Kendimce küstüm. Neyse yukarı çıktı, yatağa yattık. O böyle, ‘Hadi gel barışalım’ der gibisinden kolunu uzattı, ‘Omzuma gel’ demeye getirdi. Eski Gülriz gitmezdi. Ama bugünkü Gülriz olarak düşündüm, ‘Nasıl olsa, beş gün sonra gideceğim o omuza. O omuz, benim hayatta kendimi en huzurlu hissettiğim yer. Birden, ‘Neden vakit kaybedeyim ki? dedim, hemen gittim sarıldım.

Gençliğim de böyle değildim. Herkese affedici olmalarını tavsiye ederim. Hayat gelip geçiyor, zamanın ve aşkınızın kıymetini bilin.”