Yalnız Kalırsan, Yalnız Olmadığını Bil!
Dertli İsen, Dermanın Olduğunu Bil!
Hiçbir Şeyin Sahibiyim Deme,
Emanetçi Olduğunu Bil..!”
Şems-i Tebriz
Her sabah gözlerimizi açtığımızda soralım kendimize: Bugün Huzur dolu bir yaşamı seçmek ister misin?
Ve hep cevabımız EVET olsun
Niyeti ilerlemek olanı yol her zaman kendine çağırır…”
“The path always calls to itself the one, whose intention is moving forward…”
Öyleyse canın canımdır.
Aynan olmalıyım.
Yüzüne söyleyebilmeliyim her şeyi.
Hem sakınmadan, mertçe.
Hani bilirsin, esirgemem lafımı,
Ne şekil gelirse, öylece.
Hazırım tüm içtenliğimle konuşmaya, ama,
Seni de dupduru isterim karşımda.
Dostsan,
Gözlerimin içine baka baka yaka silk benden!
Arkamdan şikayetlenme!
Yiğit ol!
Gerekirse yiğitçe azarla, çekinme!
Laf değil, icraat beklerim senden !
Öyle bak ki, hislerini görebileyim.
Öyle hisset ki, güvenle bakabileyim.
Sevmem, ölenin ardından ağıt yakmayı!
Dil dönerken söylenmeli her şey.
Kulak duyarken anlatılmalı.
Göz bakarken bakmalıyım sana.
Can sağ iken sarılmalı.
Keşkelere meydan vermemeli hayatım,
Pişmanlıklarla yoğrulmamalı.
Hayır ! Dirime selâm vermeyen,
Ölüme de fazla yaklaşmasın!
Dostsan, ölmemi bekleme!
Haklıysam, yaşarken savun beni!
Yaşarken yanımda ol!
İnanmışsan bana, kimse çevirmesin seni yolundan.
SEVGILER