.Ne kadar hızlı akıp gittiğini, Keşkelerle belkilerle geçirilemeyecek kadar değerli olduğunu…
İnsanı öğrendim..
İyi insan kötü insan diye bir ayırım olmadığını,Her insanın içinde iyilik ve kötülük olduğunu…
İstemeyi talep etmeyi öğrendim…
Sonra vermeden almanın mümkün olmadığını.Düşünmeyi öğrendim…
Sonra sağlıklı düşünmenin kalıpları yıkarak düşünmek olduğunu.
Gözümün hep uzaklarda olduğunu..
Sonra sahip olduklarımla mutlu olmayı dostlukların… değerini öğrendim.
Aşkın ve sevginin sahiplenme duygusundan çok öte bir şey olduğunu…
Ve ne kadar yoğun olursa olsun duygular,
Her şeyin bir sonu olduğunu öğrendim.
Yalnızlığımın kıymetini öğrendim..
Yalnızlığın aslında bir yoksunluk olmadığını,İnsanın kendini keşfetme yolculuğunda bir lüks olduğunu öğrendim
Gerçeği öğrendim bir gün…
Hayatın her zaman adil olmadığını…
Gerçeklerin bazen acıttığını,Acıya yenik düşmemeyi, kimseye tutunmadan ayağa kalkmayı öğrendim.
Kendimi hatalarımla sevmeyi…
Geçmişe takılıp kalmayacak kadar hayatın kısa olduğunu,Ve yaşadıkça “umudun” hep var olduğunu,
Öğrenmeye ve ders almaya son nefesime kadar devam edeceğimi öğrendim…
ALINTI



![11218783_10153639800999879_6889221700460365103_n[1]](https://anetteinselberg.com/wp-content/uploads/2015/05/11218783_10153639800999879_6889221700460365103_n1.jpg?w=300&h=300)





