Gözün açıkken gördüğün ne ki? Çoğu zaman bir yalan.

Gözlerini kapat! Karanlıkta da görür insan.

Gözün açıkken gördüğün ne ki? Çoğu zaman bir yalan.

Özendiğin, üstüne giydiğin, pullu elbise aldatmasın seni. Yırtılır, sökülür, pulları dökülür sonra.

Kapat gözlerini! Sustur dilini.

Özlediğin, ayak basmaya cesaret edemediğin yuvanın yoludur, girdiğin tüneller. Her tünel, ışıkla buluşur. O yoldaki virajlar, yolculuğun gereği.

Kapat gözlerini; aç kalbinin kapılarını.

İçeri giren, senin niyetlerindir. Daima iyiliğe, güzelliğe baksın penceren. Rüzgar; yüreğindekileri sana doğru savuracak çünkü.

Kapat gözlerini; avuçların yansın. Yağan rahmeti, hissediyor musun?

Nefis bir koku ile doldu oda.

Şimdi sorsalar sana; hangi dünya zevki değişilir buna?

O yüzden ROTANI RUHUNA ÇEVİR SEN! Bütün kıymetli hazinen o yönde.

Bu secde ruhunda kopan fırtınadan doğdu.

Çoğu zaman sen secde et diye sertleşir rüzgar.

Sen, her gün biraz kapat gözlerini; ruhunu duymak istersen eğer.

Kalbin kıblen olsun.

Her gün biraz daha fazla kapat.

Kapat ki, senden başlayarak arınsın dünya.

nazlı akın