ZAMAZİNGO

Donmuş gıda üretimi yapan bir firmada, oda büyüklüğünde olan soğutucular vardır.

İçerideki sıcaklık seviyesi genelde genellikle – 15 derece civarındadır. Akşam vardiyası gece yarısı 12’de sona ermektedir.

12’ye beş kala bütün işçiler hazırlanmaya giderlerler. Bir işçi hariç! Bu işçi, soğutucudaki işini bitirdikten sonra hazırlanmaya gidecektir.

Tam soğutucudan çıkacağı anda, kapı üzerine kapanır. Kapı, ancak dışarıdan açılabilmektedir. İşçi, dakikalarca bağırıp kapıya vurur, ama kimse duymaz. Titremeye başlar.

Saat 12’yi yirmi geçiyordur ve fabrikaya ilk işçiler sabah altıda gelecektir. Ama adamın daha fazla dayanacak gücü kalmamıştır. Cebindeki kâğıt kalemi çıkarıp, düşüncelerini yazar.

Sabah vardiyasındaki işçiler gelir ve soğutucuya girdiklerinde cesetle karşılaşırlar. Yanındaki notta da donarak ölmek üzere olduğu yazılmıştır.

Şaşırtıcı olan, soğutucunun bozuk olması nedeniyle son 36 saattir çalışmıyor olmasıdır. Termometre içerideki sıcaklığı 18 derece olarak gösteriyordur.

Gerçekte neler olduğunu anlamak için cesedi otopsiye yollarlar. Doktorlar bütün verilerin, adamın fiziksel olarak donduğunu yönünde olduğunu söyler.

Yani sıcaklığın – 15 derece olmasıyla, 18 derece olup bizim – 15 derece olduğuna inanmamızın üzerimizde oluşturacağı etki arasında hiç bir fark yoktur!