ZAMAZİNGO

Şu birbirini yeni tanıyan insanların kullandığı beylik cümlelerin hastasıyım:

Kaç yaşındasın ?

Nerede çalışıyorsun ?

Kaç kardeşsin ?

Evlendin mi?

Kaç çocuğun var?

Nerede yaşıyorsun?

Nerede okudun ? böyle böyle devam eder işte…

Bense esas şu soruları sormak isterim…

Unutamadığın kim var?

Pişmanlıkların neler?

Şu anda istediğin işi mi yapıyorsun?

Mutlu musun?

Yüreğinle mi, mantığınla mı hareket edersin?

Seni en mutlu eden üç anı nedir?

Nelere öfkelenirsin?

Nerede yaşamak isterdin?

İçinde kalan şey nedir?

Değiştirebilecek olsan hayatında neyi değiştirirdin?

Birini hayatına almaya hazır mısın?

Yalnız kalmaktan hoşlanır mısın?

Karşındakine özen gösterir misin?

Takıntılı mısın?

Ama yyooo biz etiketleri o kadar severiz ki, iş, para, mevki, nerede oturduğu, ne kadar kazandığı o kadar önemlidir ki, esas olanı gözden kaçırırız. Ruhunu yani… Daha doğrusu ruhundaki fırtınaları… Halbuki bizi esas etkileyecek yer orası değil midir?Artık şu yüzeyselliği bırakıp, ruhlara giriş yapmaya ne dersiniz? Sağlıcakla, –