Zamanın ne kadar kıymetli olduğunu öğreniyorum buralara kadar gelirken…
Artık eskisi gibi birilerini memnun etmek için çırpınmıyorum, ilişkilerde tasarrufa gidiyorum…
Kendimi keşfe, sevdiğim şeyleri yapmaya zaman ayırmayı öğreniyorum!
Eskiden her konuda konuşurdum büyük bir istekle, dinlemeyi öğreniyorum ve insanların söylediklerinin ardında neler gizlediklerini keşfetmeyi seviyorum……
Sonuçlara odaklı yaşamayı bırakarak olana bitene teslim olmayı öğreniyorum; Çırpınmadan direnç göstermeden…!
İnsanları olduğu gibi kabul etmeyi ve sevmeyi öğreniyorum..
Beni sev diye tutturmadan yaşadığım duyguların bir lütuf olduğunu bunun tadını çıkarmayı öğreniyorum.
Bana fikirlerimi soruyorlar, biliyorum ki, kimse başkalarının hatalarından ders almıyor, yaşamadan öğrenilmiyor hiçbir şey…
Yaşanmışlığın acıların yenilgilerin geride kalan yılların sonuçları kendiliğinden ortaya çıkıyor ve buna olgunluk deniyor.
Ne zaman dersen herkese göre ne kadar dolu yaşadığına aldığın derslere göre değişiyor olgunluğa ermek.
Hayattaki düşüşler, zor alınan virajlar, yalnız kalmayı becerebilmek ve bu yolculuğun sadece kendimden kendime olduğunu bilmek;
Sorumlu aramadan, suçlu aramadan, kendi dünyanı keşfetmek bu süreci hızlandırıyor
ZAMAZİNGO 
06 Eylül 2013, 12:14
Ben de…