68 ruhu ,diesel pantolonlu tabletli gençler tarafından parka taşınmış. Parkta tam bir uyum hakim.Her kesim ya da düşünceden insanlar barışçıl ve komünal bir şekilde yaşıyorlar.Sürekli olarak birileri yiyecek-içecek getiriyor,diğerleri önce özenle istifleyip sonra adil bir şekilde,ücretsiz dağıtıyor.Yiyeceklerin çoğunluğu evde yapılıp getiriliyor.Poğaça-kek-pilav hatta karnıyarık bile gördüm…
Kütüphane çok kalabalık. Bu kadar okuyan toplum olduğumuzu bilmiyordum. Kitapları ücretsiz alanlar çimlerin üzerine çökerek okumaya başlıyorlar. Söyleyişiler- atölyeler-sergiler…tabii ki hiç durmayan şarkı türkü ve halaylar var. Kimse kimsenin alanına girmiyor. Toplumda “hırt” diyebileceğimiz insanlar bile büyü yapılmış gibi inanılmaz uyum sağlamışlar.
Çadırda kalan gençler, parka gelen ziyaretçiler tarafından büyük bir hayranlıkla izleniyor. Onlar gayet mağrur ve umursamaz bir şekilde hayatlarına devam ediyor…belki de gece muhtemel saldırılara karşı güç topluyorlar. Şu gerçek ki : toplumda apolitik ,bilgisayar kuşağı olarak tanımlanan gençler, bütün politikacıları ve politikaları dize getirdi…Onlara önemli olanın siyaset değil yaşam hakkı olduğunu göstererek. Ne mutlu gencim diyene!..:)
Kaynak: ÇETİN kARAŞAHİN
ZAMAZİNGO 